کلروکویین یا کلروکین - Chloroquine

کلروکویین یا کلروکین یکی از داروهای قدرتمند ضد مالاریا است. مصرف این دارو برای درمان مالاریای ناشی از پلاسمودیوم فالسیپارم به دلیل گستردگی مقاومت انگل به دارو توصیه نمی‌شود. کلروکین امروزه بیشتر در درمان آرتریت روماتوئید و لوپوس اریتماتوز مصرف می‌شود.


مقدار مصرف

بزرگسالان : مقدار مصرف کلروکین در درمان مالاریا یک مقدار اولیه ۶۰۰ میلی گرم است که ۸-۶ ساعت بعد با ۳۰۰ میلی گرم در یک نوبت ادامه می‌یابد و پس از آن نیز به مقدار mg/day۳۰۰ برای ۲ روز مصرف می‌شود. مقدار مصرف کلیروکین برای درمان آرتریت روماتوئید و لوپوس اریتماتوز mg/kg۱۵۰ تا حداکثرmg/kg/day۲/۵ است. کودکان : در درمان مالاریا، یک مقدار اولیه mg/kg۱۰ مصرف می‌شود که ۸-۶ ساعت بعدبا مصرف mg/kg۵ در یک نوبت ادامه می‌یابد و پس از آن به مقدار mg/kg/day برای ۲ روز مصرف می‌شود. مقدار مصرف کلروکین برای پیشگیری از اتلای به مالاریا، ۳۰۰ میلی گرم یک بار در هفته‌است. در درمان آرتریت روماتوئید، مقدار مصرف mg/kg/day۳ می‌باشد.


هشدارها

برای پیشگیری از ابتلا به مالاریا بهتر است از یک هفته قبل از سفر به مناطق آلوده مصرف کلروکین را آغاز کرد و حداقل تا ۴ هفته پس از بازگشت از آن مناطق آلوده ادامه داد. در صورتی که فرد یک سال پس از بازگشت از آن مناطق ( به ویژه طی ۳ ماه اول ) دچار هر نوع کسالت شود، باید به پزشک مراجعه کند، زیرا خطر ابتلا به مالاریا وجود دارد.
به منظور کاهش تحریک احتمالی گوارشی، بهتر است دارو با غذا یا شیر مصرف شود.
این دوره بیش از مقدار تجویز شده، نباید مصرف شود.
مراجعه منظم به پزشک برای بررسی مشکلات خونی، ضعف عضلانی و معاینات چشم پزشکی ضروری است.
در صورت بروز تاری دید یا هر نوع اختلال بینایی باید احتیاط نمود.
کلروکین در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود :

عیب کار کلیه، عیب کار کبد، پسوریازیس، اختلالات نورولوژیک، میاستنی گراو، اختلالات حاد معدی- روده‌ای، کمبودG۶PD و اختلالات شدید خونی.

معاینات چشم پزشکی و عصبی – عضلانی و همچنین انجام آزمون شمارش تام خون در طول درمان با این دارو ممکن است ضروری باشد.

تداخـل دارویی

داروهای آنتی اسید جذب کلروکین را کاهش می‌دهند. کلروکین اثر داروهای ضد صرع را کاهش می‌دهد. کلروکین احتمالاً موجب افزایش غلظت پلاسمایی سیکلوسپورین و دیگوکسین می‌شود. کلروکین ممکن است علایم میاستنی گراو را تشدید کند و در نتیجه اثرات داروهای نئوستیگمین و پیریدوستیگمین را کاهش دهد. سایمتیدین متابولیسم کلروکین را کاهش و غلظت پلاسمایی آن را افزایش می‌دهد. مصرف کلروکین با واکسن هاری ممکن است بر پاسخ بدن نسبت به واکسن موثر باشد.