کلرپرومازین (به انگلیسی: Chlorpromazine)
رده درمانی: فنوتیازینها، آنتی سایکوتیک
اشکال دارویی: قرص، آمپول
موارد مصرف
کلرپرومازین در اختلالات شدید روانی (سایکوز) یا حملات حاد مانیا و به عنوان آرامبخش، رفع سکسکه مقاوم، بی اشتهایی عصبی، میگرن و فشار خون حاملگی، درمان وابستگی به مخدر ها و در نوزادان دیستونی گردنی بکار می‌رود.
مکانیسم اثر
کلرپرومازین اثر درمانی خودرا بطور عمده با مهار گیرنده‌های پس‌سیناپسی دوپامین در سیستم اعصاب‌مرکزی در مسیر مزولیمبیک ومزوکورتیکال اعمال می‌نماید. همچنین‌گیرنده‌های موسکارینی، هیستامینی، سروتونینی و آلفا ـ آدرنرژیک بوسیله این‌دارو تحت تأثیر قرار می‌گیرند.
عوارض جانبی
علائم خارج هرمی و درمصرف طولانی مدت دیسکینزی دیررس، کاهش دمای بدن، خواب آلودگی، بی‌ثباتی خلقی، رنگ‌پریدگی، کابوس شبانه، بی‌خوابی وافسردگی ممکن است ایجاد گردد. آثار ضدموسکارینی نظیر خشکی دهان، احتقان‌بینی، یبوست، اشکال در دفع ادرار و تاری‌دید از عوارض شایع دارو هستند.کاهش فشار خون، عوارض چشمی، کهیر، آسم، تورم حنجره، تغییر رنگ پوست
