فلکاینید (به انگلیسی: Flecainide)
رده درمانی: داروهای درمان آریتمی
اشکال دارویی: قرص
موارد مصرف
کاربرد اصلی آن درمان آریتمیهای قلبی خطرناک است.یک سرکوب گر مؤثر PVCs و آریتمی های دهلیزی و بطنی مختلف است. جلوگیری از فیبریلاسیون/فلوتر دهلیزی پاروکسیمال مرتبط با علائم ناتوان کننده، تاکیکاردی های فوق بطنی پاروکسیمال (PSVTs)، شامل تاکیکاردی راجعه گره AV و تاکیکاردی راجعه AV، جلوگیری از آریتمی بطنی تهدید کننده زندگی مانند VT
مکانیسم اثر
آنتی آریتمیک است . بیحس کننده موضعی و ضد آریتمی با خصوصیات الکتروفیزیولوژیک همانند سایر داروهای ضد آریتمی کلاس IC است. سرعت هدایت الکتریکی را در سراسر سیستم هدایتی میوکارد کند می سازد. تحریک بطنی را افزایش می دهد اما اثر کمی بر رپولاریزاسیون دارد. فواصل هیس ـ بطنی (HQ) و QRS را در دوزهای درمانی طولانی می کند.
عوارض جانبی
اصولاً داروهای این گروه پرعارضه اند. از نظر بالینی فلکاینید موجب هیپوتانسیون و هم اینوتروپی منفی(در محدوده های دوز بالاتر) می شود.در مصرف بیش از مقادیر توصیه شده عوارضی چون تهوع و استفراغ، تشنج، هایپوتانسیون، برادی کاردی، سنکوپ، پهن شدن کمپلکسQRS، پهن شدن فاصله QT پهن شدن فاصلهPR، بلوک گرهAV، بلوک شاخه ای از دسته هیس ـ آسیستول،VT، ایست قلبی، حمله قلبی، مرگ رخ می دهد.
