دوکساپرام (به انگلیسی: Doxapram)
اشکال دارویی: آمپول
موارد مصرف
هیدروکلرید دوکساپرام (دوپرام) (Doxapram Hydrochloride( (Dopram) به‌عنوان محرک در درمان ضعف تنفسی، تضعیف تنفسی پس از اعمال جراحی و یا آپنه‌ای که بدلیل مصرف شل‌کننده‌های عضلانی‌اسکلتی‌ایجاد نشده باشد، نارسایی حاد تنفسی درمبتلایان به بیماری انسدادی مزمن ریوی ونیز برای تحریک تنفس عمیق بعد از اعمال جراحی بکار می‌رود.
مکانیسم اثر
این دارو با تاثیر بر گیرنده‌های شیمیایی شریان کاروتید موجب تحریک تنفس و در نتیجه افزایش حجم حیاتی و افزایش اندک تعداد تنفس می‌گردد. بتدریج باافزایش میزان مصرف دارو، مراکز تنفس در بصل‌النخاع نیز تحریک شده که این خود به‌طور پیشرونده، سایر قسمتهای مغز و طناب نخاعی را نیزتحریک می‌کند.
فارماکوکینتیک
اثر دارو طی ۴۰۲۰ ثانیه‌شروع شده و پس از ۲۱ دقیقه به‌حداکثرمی‌رسد. اثر دوکساپرام ۱۲۵ دقیقه به‌طول می‌انجامد. حدود ۵۵٪ آن از طریق صفرا دفع می‌گردد.
عوارض جانبی
بروز عوارض قلبی عروقی مانند افزایش فشار خون، درد قفسه سینه، ضربان سریع یا نامنظم قلب، همولیز، ترومبوفلبیت، حملات هراس و ترمور گزارش شده است.
