سلولیت (Cellulitis) به معنی التهاب منتشر بافت همبند و التهاب حاد پوست و بافت زیرجلدی.
سلولیت (Cellulitis) را باید از واژه سلولیت (Cellulite) به معنی تجمع بد شکل چربی‌هایی در زیر پوست به خصوص در خانمها که در سوخت و ساز آنها اختلال به وجود آمده‌است افتراق داد.
علل بیماری
سلولیت (Cellulitis) به وسیله میکروبهای فلور نرمال پوست یا باکتریهای با منشا خارجی ایجاد می‌شود (مانند استرپتوکوکها و استافیلوکوکها). به دنبال آماس، سوختگی، تروما، جراحی، زخمها، نیش حشرات و... این عفونت می‌تواند در هر کجا از پوست بدن رخ دهد، اما عمدتاً روی صورت یا قسمتی پایینی پاها به وجود می‌آید. معمولاً بیماری در افراد دیابت یک یا ضعف ایمنی شایعتر است.
علایم شایع
تورم، قرمزی، و دردناک بودن ناحیه به هنگام لمس. محدوده سلولیت در ابتدا ۲۰-۵ سانتیمتر قطر دارد و در ۲۴ ساعت اول سریعاً بزرگ می‌شود. تب، که گاهی با لرز و تعریق همراه است، احساس کسالت عمومی، گاهی متورم شدن گره‌های لنفاوی نزدیک ناحیه سلولیت. بیماری گاه به سرعت پیشرفت کرده و کشنده می‌شود.
درمان
درمان اصلی با پاک کردن زخم و برداشتن (دبریدمان) بافتهای مرده، آنتی بیوتیک و گاه اکسیژن پر فشار است. نوع آنتی بیوتیک (مانند گلوکزاسیلین، کوآموکسی کلاو، آمپی سیلین و...) خوراکی یا تزریقی بودن آن بستگی به عامل ایجاد عفونت و شدت بیماری دارد ولی اصولا آنتی بیوتیک سیستمیک مصرف می شود.
