هپارین

هپارین یک گلیکوزآمینو گلیکان بسیار سولفاته‌است که به عنوان یک داروی ضدانعقاد تزریقی استفاده می‌شود. هپارین یک مولکول زیستی طبیعی است که بطور مصنوعی نیز ساخته می‌شود. هپارین بیشترین چگالی بار منفی را در بین مولکول‌های زیستی شناخته شده دارد.


مکانیزم اثر

هپارین، بصورت غیرمستقیم‌درجایگاههای متعدد در هر دو راه داخلی وخارجی انعقاد خون اثر کرده و عمل مهارکننده آنتی ترومبین III (کوفاکتور هپارین‌)را بر چندین فاکتور انعقادی فعال شده، ازجمله ترومبین (فاکتور Ha) و فاکتورهای IXa، Xa، XlA، Xlla تشدید می‌کند. مهارفاکتور فعال شده Xaبا تولید ترومبین تداخل کرده و در نتیجه اعمال مختلف ترومبین را در انعقاد خون مهار می‌کند. هپارین همچنین تشکیل کمپلکس آنتی‌ترومبین III ـ ترومبین را تسریع‌می‌نماید و با این عمل، ترومبین را غیر فعال‌کرده و مانع تبدیل فیبرینوژن به فیبرین می‌گردد. هپارین از طریق مهار فعال شدن فاکتورهای تثبیت کننده فیبرین توسط ترومبین، از تشکیل لخته فیبرینی پایدارجلوگیری می‌کند.