وانکومایسین (به انگلیسی: VANCOMYCIN)
رده درمانی: آنتی بیوتیک
اشکال دارویی: آمپول
مکانیسم اثر
وانکومایسین علیهباکتری‌های گرم مثبت هوازی و بی‌هوازی مؤثر است. این آنتی‌بیوتیک با اثر بر روی‌ساخت دیواره سلولی، بر روی اغلب باکتری‌ها اثر باکتریسید دارد.
موارد مصرف
وانکومایسین در مواردمحدودی از جمله در پیشگیری و درمان آندوکاردیت و سایر عفونتهای جدی ناشی‌از کوکسی‌های گرم مثبت (مانند استافیلوکوک مقاوم به پنی‌سیلین ها)مصرف می‌شود.
متابولیسم دارو
وانکومایسین پس از انفوزیون بطور گسترده در بافتها ومایعات بدن منتشر می‌شود. از آنجا که اثردارو نسبتا طولانی مدت است، می‌توان آن‌را هر ۱۲ ساعت مصرف نمود. نیمه عمردارو در بزرگسالان ۴-۱۱ ساعت است که‌در صورت عیب کار کلیه ممکن است به۶-۱۰ روز برسد. دفع این دارو عمدتاکلیوی است.
عوارض جانبی
مسمومیت کلیوی شامل نارسایی کلیه و نفریت بین سلولی، مسمومیت گوشی، اختلال‌های خونی‌شامل کاهش نوتروفیل‌های خون و بندرت آگرانولوسیتوز، کاهش پلاکتهای خونی، تهوع، لرز، تب، ائوزینوفیلی، آنافیلاکسی، بثورات جلدی، التهاب ورید، افت شدیدفشار خون، خس‌خس کردن، اختلال درتنفس، کهیر، خارش، برافروختگی بالاتنه، درد و اسپاسم عضلات بامصرف این دارو گزارش شده‌است.
