نیتروگلیسرین (به انگلیسی: NITROGLYCERIN)
رده درمانی: گشادکننده عروقی . نیتروگلیسرین نام یک ماده منفجره نیز می‌باشد.
اشکال دارویی: قرص، برچسب پوستی، اسپری
موارد مصرف
نیتروگلیسرین در آنژین صدری تجویز می‌شود. این دارو در سه مورد کاربرد دارد:
(۱) تخفیف یک آنژین صدری با مصرف دارو و پس از شروع درد
(۲) جلوگیری از حمله قلبی با مصرف دارو و درست پیش از بروز حمله
(۳) کاهش تعداد حملات با مصرف دائمی و منظم دارو. قرص‌های زیر زبانی نیتروگلیسرین، قرص‌هایی که در دهان بین لب یا گونه و لثه‌های فوقانی گذاشته می‌شوند، یا اسپری آئروسل که در زیر زبان زده می‌شود، همگی حملات آنژینی را تخفیف داده یا از آن‌ها جلوگیری می‌کنند.
مکانیسم اثر
این دارو از طریق گشاد نمودن عروق کرونر فلب عمل می‌کند؛ به همین علت آن را یک داروی ضد آنژین می‌نامند.
عوارض جانبی
تاری دید، خشکی دهان، سردرد شدید، یا بثورات جلدی. علایم مسمومیت در اثر مصرف بیش از حد نیتروگلیسرین عبارتند از: کبودی لب‌ها، بستر ناخن‌ها، و کف دست‌ها؛ سرگیجه شدید؛ احساس فشار در سر؛ مشکل در تنفس؛ خستگی شدید؛ ضربان قلب تند؛ تب؛ و تشنج. برخی از مصرف کنندگان نیتروگلیسرین همچنین ممکن است دچار سردرد خفیف، برافروختگی صورت و گردن و تهوع شوند. با استفاده مداوم از دارو، سردرد معمولاً طی چند روز یا هفته رفع خواهد شد. این سردردها را می‌توان با مسکن‌های معمولی تسکین داد.
