ماینوکسیدیل (Minoxidil) دارویی است که به شکل سیستماتیک (قرص خوراکی) هنگام زیادی فشار خون (فشار خون بالا) مصرف می‌شود و به شکل موضعی (محلول ۲٪ یا ۵٪) برای درمان طاسی مردانه و ریزش موی آندروژنیک در مردان و زنان استفاده می‌شود.
ماینوکسیدیل با گشاد کردن رگ‌های محیطی سبب کم شدن فشار خون می‌شود. تاثیر آن بر درمان طاسی نیز احتمالا به دلیل همین گشادی رگ‌های سطح پوست و افزایش جریان خون است که موجب تحریک فولیکول‌های مو شده و از وضعیت استراحت به وضعیت رشد فعال درمی‌آیند.
رده درمانی: داروهای کاهنده فشار خون
اشکال دارویی: قرص، لوسیون
موارد احتیاط مصرف
بیماری‌های قلبی - عروقی
زیادی فشار خون (فشار خون بالا)
در مصرف موضعی: وجود التهاب یا جراحت در پوست.
موارد مصرف
مینوکسیدیل برای درمان پرفشاری خون ساخته شد ولی به دلیل عارضه هایپرتریکوز امروزه کمتر برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شود بلکه بیشتر محلول موضعی آن برای درمان ریزش موی آندروژنیک به کار می‌رود.
مکانیسم اثر
مینوکسیدیل یک گشاد کننده‌عروق محیطی با اثر مستقیم است که‌مقاومت عروق محیطی را کاهش می‌دهد وسبب افت فشارخون می‌شود. در مصرف موضعی دوره فاز رشد فعال مو(دوره آناژن) را افزایش داده و باعث بزرگ شدن موهای نازک شده(موهای مینیاتوریزه شده) می‌شود. یعنی موها بلندتر و کلفت تر می‌شوند. مکانیسم اثربخشی مینوکسیدیل معلوم نیست.
عوارض جانبی
در مصرف خوراکی آن احتباس آب و سدیم، افزایش وزن، ادم محیطی، تاکی کاردی، افزایش رویش مو، افزایش برگشت‌پذیر کراتینین و نیتروژن اوره خون و گاهی‌اختلالات گوارشی و بثورات جلدی گزارش شده‌است.
در مصرف موضعی آن خارش سر پرموئی در صورت وتشدید ریزش مو بدنبال مصرف خارش ممکن است.
