مرفین

مرفین نوعی اپیویید بسیار قوی است که از تریاک به‌دست آمده و مهمترین ترکیب مؤثر تریاک است.

درصد مرفین موجود در تریاک خشک شده ممکن است بین ۴٪ تا ۲۱٪ باشد. مرفین اولین آلکالوئیدی‌ست که در سال ۱۸۰۳ از تریاک استخراج شد. مکانیسم تأثیر آن از طریق تأثیر بر دستگاه عصبی مرکزی است که احساس درد را کاهش می‌دهد. مرفین دارویی به شدت اعتیادآور به شمار می‌اید. تحمل دارویی و وابستگی جسمی و روحی به آن به سرعت ایجاد می‌شود.

با این وجود مرفین از داروهای محبوب پزشکان برای دردهای شدید و حاد است و در فهرست داروهای ضروری سازمان بهداشت جهانی قرار دارد.


مشخصات

فرمول شیمیایی مرفین C۱۷H۱۹NO۳ است. درصد چسبندگی آن به پروتئین پلاسما ۳۰٪ تا ۴۰٪ است. ۹۰٪ آن در کبد متابولیزه شده و ۹۰٪ از مسیر کلیه و از طریق ادرار از بدن خارج می‌شود. و نیمه عمر آن حدود ۲ تا ۳ ساعت است. فراورده‌های دارویی مرفین در سه فرم خوراکی (قرص و کپسول)، تزریقی (وریدی، زیرپوستی و عضلانی) و شیاف موجود است. البته مصرف آن از طریف استنشاق (تو دماغی) نیز ممکن است.

تجویز

مرفین در این موارد تجویز می‌شود:

ضددرد برای بیماران بستری
دردهای بیماران قلبی
درد ناشی از بیماری خونی سلول‌های داسی شکل
درد ناشی از جراحی و پس از جراحی
دردهای مزمن شدید
درد ناشی از جراحت
سرطان
سنگ کلیه
کمر درد شدید
داروی کمکی به همراه داروهای بی‌هوشی
ضدسرفه در سرفه‌های شدید
ضداسهال در اسهال‌های مزمن (از جمله اسهال بیماران مبتلا به ایدز)