تاموکسیفن (به انگلیسی: TAMOXIFEN)
رده درمانی: داروهای هورمونی تعدیل کننده انتخابی گیرنده استروژن
اشکال دارویی: قرص
مکانیسم اثر
تاموکسیفن از گروه داروهای SERM (تعدیل کننده های انتخابی گیرنده استروژن) می باشد. این داروها در برخی بافت ها اثرات مشابه استروژن ( آگونیستی)، و در سایر بافت ها دارای اثرات مشابه نسبی و یا جلوگیری از اثر استروژن (آنتاگونیستی) دارند. تاموکسیفن یک SERM است که در درمان سرطان های پاسخ دهنده به هورمون تجویز می شود و در این بافت به عنوان آنتاگونیست از فعال شدن گیرنده توسط استروژن های آندوژن جلوگیری می کند.
موارد مصرف
تاموکسیفن برای درمان سرطان پستان و نازایی وابسته بهاولیگومنوره یا آمنوره ثانویه مصرف می‌شود.
همچنین از تاموکسیفن می توان در مواردی با تجویز پزشک برای درمان ماستالژی (درد پستان) هم استفاده کرد. و برای جلوگیری از ژینوکوماستی ( نوک پستان ) در مردان بر اثر استفاده بیش از حد استروئیدها ( داروهای هورمونی بدنسازی).
متابولیسم دارو
متابولیسم تاموکسیفن کبدی است و دارای چرخه روده‌ای - کبدی می‌باشد، حذف دارو دو مرحله‌ای بوده که‌مرحله اول ۴-۷ ساعت پس از تجویز ومرحله دوم ۷-۱۴ روز طول می‌کشد. اثردرمانی مطلوب ۴-۱۰ هفته پس از شروع‌درمان حاصل می‌شود. اثرات‌آنتاگونیستی دارو ممکن است چند هفته‌پس از یک نوبت مصرف آن ادامه‌داشته‌باشد. دارو اغلب به‌صورت متابولیت‌از طریق صفرا و مدفوع دفع می‌شود.
عوارض جانبی
گر گرفتگی، خونریزی‌واژن، توقف قاعدگی، خارش فرج، اختلالات گوارشی، التهاب تومور]]، کاهش تعداد پلاکتها، احتباس مایعات، طاسی، فیبروم رحم، اختلالات بینایی (تغییرات قرنیه، آب مروارید و رتینوپاتی) کاهش‌پلاکت‌ها یا گلبول‌های سفید خون، به‌ندرت کاهش نوتروفیل‌ها و تغییرات آنزیم‌های‌کبدی از عوارض جانبی دارو هستند.
