پلی میکسین (به انگلیسی: Polymyxin)
رده درمانی: آنتی بیوتیک موضعی
اشکال دارویی: قطره
موارد مصرف
قطره گوشی پلی میکسین اصولاً جهت درمان عفونت گوش خارجی (باکتریهای گرم منفی) بکار میرود. قطره چشمی آن در درمان عفونت چشمی و میکروب های مقاوم در ملتحمه و قرنیه چشم مصرف میشود.بصورت ترکیب در قطره پلی میکسین با نئومایسین و هیدروکورتیزون نیز مصرف میشود.
مکانیسم اثر
پلی میکسین B به لیپید Aدر LPS و همچنین به فسفولیپیدها متصل می شود،هرچند که ترجیحاً" به لیپید A متصل می شود.این آنتی بیوتیک، غشای خارجی باکتریهای گرم منفی را تخریب می کند.از آنجایی که غشای سلولی در باکتریهای گرم مثبت در معرض قرار نگرفته(کپسول دارند)،پلی میکسین فعالیت کمی علیه آنها دارد.این آنتی بیوتیک یک داروی سمی برای سلولهای انسانی است چون غشای سلولی یوکاریوتی را هم لیز می کند به همین دلیل،مصرف بالینی محدود و فقط موضعی دارد.
عوارض جانبی
سرگیجه , ضایعات پوستی و مشکلات کلیوی از عوارض عمده آن است.