اندانسترون (به انگلیسی: Ondansetron)
نامهای تجارتی : Demitron - Zofran
رده درمانی: ضد استفراغ .
رده فارماکولوژیک: آنتاگونیست گیرنده سروتونین
اشکال دارویی: قرص روکش دار ۴ میلی گرمی، محلول خوراکی ۴ میلی گرم در ۵ سی سی، آمپول ۲ میلی گرم در سی سی، ۲ سی سی، و ۴ سی سی.
مکانیسم اثر
اندانسترون اثرات ضد استفراغ خود را، با اثرات آنتاگونیستی گیرنده‌های سروتونین، در انتهای اعصاب واگ (عصب واگ) و گیرنده‌های مرکزی آن در مرکز استفراغ اعمال می‌کند و بدین طریق با مهار کردن رفلکس استفراغ، از تهوع و استفراغ جلوگیری می‌کند.
نکته از فارماکولوژی کاتزونگ : داروی گرانی سترون هم، مانند اندانسترون عمل می‌کند.
موارد مصرف
پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شروع و تکرار دوره‌های شیمی درمانی کانسر، به خصوص همراه با سیس پلاتین
پیشگیری از بروز تهوع و استفراغ ناشی از رادیاسیون درمانی
پیشگیری از بروز تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحی
طریقه مصرف
جهت پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شروع و تکرار دوره‌های شیمی درمانی، به خصوص همراه با سیس پلاتین:
دربالغین و کودکان بزرگتر از ۴ سال : ۳۰ دقیقه قبل از شروع شیمی درمانی، ۰٫۱۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، از راه وریدی و در خلال ۱۵ دقیقه انفوزیون می‌شود و سپس ۰٫۱۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، ۴ و ۸ ساعت بعد از دوز اول تجویز می‌شود. همچنین می‌توان دارو را به صورت دوز واحد و به میزان، ۳۲ میلی گرم، ۳۰ دقیقه قبل از شیمی درمانی تجویز نمود.
روش دیگر: در بالغین و کودکان بزرگتر از ۱۲ سال : ۸ میلی گرم از راه خوراکی دو بار در روز تجویز می‌شود . دارو باید ۳۰ دقیقه قبل از شروع شیمی درمانی و سپس ۸ ساعت بعد از دوز اول تکرار شود و سپس ۸ میلی گرم هر ۱۲ ساعت تا دو روز بعد از اتمام شیمی درمانی تجویز می‌شود.
در کودکان سنین ۴ تا ۱۲ سال : ۴ میلی گرم از راه خوراکی، سه بار در روز تجویز می‌شود. ترتیب تجویز دارو، مشابه بالغین است.
جهت پیشگیری از بروز تهوع و استفراغ ناشی از رادیاسیون:
دربالغین : ۸ میلی گرم، از راه خوراکی، سه بار در روز تجویز می‌شود.
جهت پیشگیری از بروز تهوع و استفراغ بعد از عمل:
در بالغین : ۱۶ میلی گرم، از راه خوراکی یک ساعت قبل از بیهوشی و یا ۴ میلی گرم از راه وریدی بلافاصله قبل بیهوشی یا به فاصله کوتاهی بعد از عمل تجویز می‌شود.
موارد منع مصرف
حساسیت مفرط نسبت به دارو .
نکته: در نارسایی کبد باید اندانسترون را، با احتیاط تجویز کرد.
تداخلات دارویی
داروهایی که سیستم آنزیمی سیتوکروم را تحریک و یا مهار می‌نمایند، باعث تغییر کلیرانس و نیمه عمر این دارو می‌شوند ولی در این موارد نیازی به تنظیم دوزاژ وجود ندارد.
عوارض جانبی
در دستگاه اعصاب مرکزی: سردرد، ضعف، خستگی، سرگیجه، آرامش بیش از حد
در پوست: بثورات جلدی
در دستگاه گوارش: اسهال، یبوست، درد شکم، گزرواستومیا
در کبد: افزایش گذرای ترانس آمینازهای کبدی
در سایر دستگاهها : درد‌های عضلانی-استخوانی، لرز، احتباس ادراری، درد قفسه سینه، تب، هیپوکسی
