علم بِهداشت شاخهٔ پزشکیِ علوم کاربردی است که با بهداشت انسان، حیوان، گیاه یا بهداشت محیط سر و کار دارد. بهداشت علم حفظ سلامت و تندرستی است.
سازمان جهانی بهداشت WHO سلامت را رفاه کامل جسمی روانی اجتماعی تعریف میکند که همان آسایش تن و روان (پرورش جسم و روح) میباشد. اگر جسم سالم باشد و روح آرام فرد میتواند آرامش و رفاه مورد نظر خود را تامین کند و سلامت نه فقط فقدان بیماری است.
بهداشت در ایران سه شاخه اصلی دارد: بهداشت حرفهای (اموری که باید در کارگاهها و کارخانهها رعایت کرد)، بهداشت محیط (مسائل مربوط به آب، محیط زیست و شهری، مغازهها و ...) و بهداشت عمومی (پیشگیری از بیماریها، مادر و کودک، تنظیم خانواده، واکسیناسیون و ...). امروزه رشته مهندسی بهداشت حرفهای از نظر بازار کار وضعیت بهتری دارد.
رشته مهندسی بهداشت حرفهای بدلیل تخصصی بودن ازطرفی و بدلیل اینکه کشور روبه صنعتی شدن میرود یک نیاز اساسی جهت رسیدن به توسعه پایدار میباشد. زیرا نیروی انسانی ماهر سالم است که میتواند توسعه پایدار راتضمین نماید واین امر ممکن نمیگردد مگر اینکه اجرای علم وضوابط بهداشت حرفهای در جامعه نهادینه گردد.