میل جنسی در بین افراد مختلف متفاوت است. این تفاوت علت های بسیاری دارد، علت هایی از قبیل محل زندگی، آب و هوا، ژنتیک و …. میل جنسی از نظر جنسیت یا به بیان دیگر در بین زنان و مردان نیز بسیار متفاوت است. اما کاهش این میل در زنان و مردان دلایل خاصی دارد که در این نوشتار به بیان آن دلایل می پردازیم.


کـاهـش میـل جنـسی در زنان امری بسیار شایع و در مـردان امری نادر اسـت. هورمون جنسی مردانه (تستوسترون) نقش فراوانی بر میل جنسی در هر دو جنس مرد و زن ایفا می کند اما برخلاف تصور عام پس از یائسگی احتمال افزایش میل جنسی در زنان بیشتر است تا کاهش میل جنسی.


علل کاهش میل جنسی در مردان


الف _ علل جسمی:


۱- اعتیاد به الکل و یا مواد مخدر

۲- کم خونی

۳- افزایش ترشح هورمون پرولاکتین از غده هیپوفیز.

۴- چاقی

۵- مصرف برخی داروها (بویژه داروهای درمان مشکلات پروستات)

۶- کاهش هورمون جنسی تستوسترون

۷- بیماریهای عمومی و مزمن نظیر دیابت


ب _علل روانی:


۱- افسردگی


۲- استرس


۳- خستگی و کار زیاد


۴- اختلافات و مشکلات جدی با شریک زندگی


۵- ترس از عدم توانایی در ارضاء شریک جنسی.

۶- استرس های محیطی از قبیل سروصدا و یا نورهای آزاردهنده.

 

 

علل کاهش میل جنسی در زنان


الف _علل جسمی:


۱- کم خونی به علت از دست دادن آهن در هنگام عادات ماهانه و یا زایمان

۲- اعتیاد به الکل و یا مواد مخدر.

۳- بیماریهای عمومی و مزمن نظیر دیابت.

۴- پس از زایمان،طی بارداری و یا شیردهی به علت تغییرات شدید هورمونی.

۵- مصرف برخی داروها از قبیل آرام بخش ها،ضد افسردگی ها،کاهنده فشار خون و ضد حاملگی.

۶- افزایش ترشح هورمون پرولاکتین از غده هیپوفیز.


ب _علل روانی:

۱- افسردگی.

۲- استرس.

۳- خستگی و یا کار زیاد.

۴- اضطراب.

۵ -تجارب پیشین آزارهای جنسی و یا تجاوز جنسی.

۶- اختلافات و مشکلات جدی با شریک زندگی.

۷- شرایط زندگی دشوار (زندگی کردن در یک منزل مشترک یا با والدین خود و یا با والدین شریک زندگی)

۸- استرس های محیطی از قبیل سروصدا و یا نورهای آزاردهنده.

 

 

دلایل مشترک در مردان و زنان


۱- اضطراب عملکردی: چنانچه مردان در رابطه های گذشته انزال زودرس و یا اختلال در نعوظ و زنان رابطه جنسی دردناک و یا نرسیدن به اوج لذت را تجربه کرده باشند، از بیم تکرار آن ممکن است از رابطه جنسی امتناع ورزیده و یا از آن دلزده می شوند.

۲- افزایش مذت زندگی مشترک: عموما میل زوجین برای برقراری رابطه جنسی با یکدیگر با گذشت زمان کاهش می یابد.

۳- سرکوب کننده های میل جنسی: از قبیل تغییر در ظاهر فیزیکی (چاقی و یا لاغری)، بوی نامطبوع بدن، نامرتبی موها و لباس و عدم رسیدگی به بهداشت فردی.

۴- فعالیت بدنی خیلی زیاد و یا خیلی اندک.

۵- عدم آگاهی از دانش جنسی، خواسته ها و ترجیهات جنسی شریک زندگی.

۶- تکراری شدن شیوه و وضعیت بدنی برقراری رابطه جنسی.

 

 

راهکارهای درمانی کاهش میل جنسی


۱- درمان برای هریک از اختلالات زمینه ای.

۲- هورمون درمانی.

۳- کنترل استرس.

۴- مشاوره با کارشناسان مسایل زناشویی.

۵- فراگرفتن مهارتهای گفتگو و برقراری ارتباط موثر با جنس مخالف.

۶- رفع اختلافات و حل مشکلات، تنشها و رنجش ها.

۷- افزایش صمیمیت با شریک زندگی.

۸- آموزش جنبه های مختلف رابطه جنسی.

۹- در میان گذاشتن علایق جنسی و خیالپردازیهای جنسی.

۱۰- رسیدگی به وضع ظاهری و بهداشت فردی.

۱۱- ایجاد تنوع در نحوه و مکان برقراری رابطه جنسی به صورت دوره ای.

۱۲- اجتناب از بی تحرکی.

۱۳- ایجاد اعتدال در کار و جنبه های دیگر زندگی